Zorbela
Dönüp durıyorken kasnağı çarkın çemberin
Dondu kaldı çekildiği fofoğraflardan beter odalar ve insanlar
Zamanı kimse kendinden bilmedi nasıl neyi kimi iplere bağlanmış
Uçurtmalar gibi yükselip alçalan doludizgin keşfe koyulmuşken
Asıldıkça üzülüp uzaklaşıp incelen gökyüzüne ha bire
taşıyamadığı yüklenmelere dayanamayıp
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta