Zoraki Tasfiye Şiiri - Seyfi Karaca

Boyası yüzünden silinir silinmez
Yorgunundan kendine döner gibi herkese uzak, karanlığa yakın
Hafife alıp
Zora sokup
Yedeğe çalıp darda bırakarak haraba yükleyip koyduğu hayatın
Soyunuk giyinik dağınık kefen kostümüyle tam takır
Birbirinden büsbütün ayrılıp kopan parçalara takılıp tutunarak
Daha başka da bir dünya bilmiyor uçurumdaki feci yıkım
Başlamadan da bitiyor ay ışığının hikayesi sessizliğin yazgısı
Ne gül bahçeyi biliyor ne bahçe baharı
Ezberden otostop yaparak söz kestiği merdiven ayağında dikbüklüm
Kabuğundan çıkarak nefes tüketip gün yetiştirmek için oturup bekleyen randevuya
Aşındıkça ağırlaşıyor,
Ağırlaştıkça yılgın dönüyor nihayete varan herşey
Biri gelene kadar çoktan hizadan ve dünyadan çıkıp gidiyor öbürüsü
Süpermarket nesli çocukları..
Ve saza eşlik sese kılavuzluk eden
Kabız güdük
langır lingir insanlar

Subat / 22