Zoraki gidiş Şiiri - Abdullah Gökgül

Girdik bir işe gidiyoruz
Sonu iyi olur diye umuyoruz
O kadar uzadıki
Elbette zorluk çekiyoruz.

Bundan artık dönüş yok
Ya olacak ya olacak.
Doğru birşey yaptığımız
Dikenli olsada yattığımız
Çamur deryası bastığımız
Ya olacak ya olacak.

Bütün arkadaşlar terketsede
Bazen umutlar tükensede
Bakkal ekmek vermesede
Tütün bitse,
Kapıdan kimse girmesede
Ya olacak ya olacak.

Kimse inanmasa, ama anlar gibi yapsa
Kimileri aptal aptal, yüzüme baksa
Evet deyip bakmasada telefona
Ya olacak ya olacak.

Üstü akar, rüzgar eser
Soğuk sanki, bedeni deler,
Yaz dersen sanki işkence
Ya olacak ya olacak

Bütün işler, yürüsede kaplumbağa misali
Kıçımın hiç kesilmesede ishali
Ya olacak ya olacak.

Bir yıl uğraşıp bir civata taksam
Sonra onu hurdacıya satsam
O günü kurtarıp yeniden başlasam;
DA! !
Ya olacak ya olacak.
Zor zaten zorlu yolumuz
Üstüne kesildi soluğumuz
Zoraki gidiş bu! zorla olacak.
YA! BENİ ALACAK. YA! OLACAK