Ayırma insanı ak ve karaya
Niye tuz ekersin derin yaraya
Yaradan’ın mülkü sera süreyya
Bunu bellemezsen zora gelesin
Ele hizmet olsun yapıp ettiğin,
Nefse amadeysen puttur taptığın
Bunca inanana cefa ettiğin
Yetmez mi ey gafil zora gelesin
Kimdir sevdiklerin ne muhabbetin
Küfürlü birkaç laf bütün servetin
Bir inançta yoktur senin tihne tin
Kara yüreğinle zora gelesin
Cehalet sazını aldın eline
Kizbu gazap sürüverdin diline
Sahip olmamış bir gün beline
Davasına hain zora gelesin
Kayıt Tarihi : 16.1.2013 22:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atila Yalçınkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/16/zora-gelesin.jpg)
Ayrımcılık yapana... 'Haşa' Rabbe şirk koşana... Küfre, kine gark olmuş 'tiyneti bozuk' olana... Davasına ihanet edene ne desin?
Edebiyle 'zora gelesin' diyor işte...
Şiiri ve değerli şairini kutlarım..
Tebrikler dost yüreğe...Teşekkürler.
Nefse amadeysen puttur taptığın
Bunca inanana cefa ettiğin
Yetmez mi ey gafil zora gelesin
GÖNLÜNE YÜREĞİNE SAĞLIK ÜSTADIM PEK GÜZEL YAZIYORSUNUZ
Tebriklerimle
TÜM YORUMLAR (13)