Nerede o geçmişin
nur yüzlü ak sakallı dedeleri
başı yaşmaklı nineleri
yoldan geçen hiç tanımadığına bile
bir bardak su, soğuk ayran verip
kendi yavrusuymuş gibi yavrum diyen
o güzelim insanlar nerede...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta