Zor Zanaat Şiiri - Ahmet Zeytinci

Nerede o geçmişin
nur yüzlü ak sakallı dedeleri
başı yaşmaklı nineleri
yoldan geçen hiç tanımadığına bile
bir bardak su, soğuk ayran verip
kendi yavrusuymuş gibi yavrum diyen
o güzelim insanlar nerede...

Şimdi yaşlandın mı
evlat bile bakmıyor yüzüne
gelinleri damatları hiç sorma zaten
varsa yoksa huzur evi
orada da paran varsa huzur var
yoksa yandı gitti cayır cayır
döverler de söverler de...

Ama bilmiyorlar ki
evlatlarda torunlarda yaşlanacak
bakalım o zamanlar
onlara kimler yaslanacak...

Çok mu zor
bir anayı babayı taşımak
son nefese kadar başını kaşımak
Rabbım ''Öf bile demeyin.'' diyor onlara
şans tanıyın beraber yaşayacağınız güzel anlara
yine de zor zanaat ihtiyarlık...