Zor Kadın Şiiri - Kürşat Gülbil

Keşke dememek için telaffuz etmeye çalıştım
kalbimin anlatmak istediklerini.
Nafileşmiş boşa kürek sallamak gibi bir şeymiş dipsiz denizlerde,
Yüreğine su serpmek gibi bir şeymiş, alevler içinde yanarken...
Anladım ki; zor kadınsın belli...

Anlatamadım yüreğime,
Kendimi hiçe sayarak söylüyorum sana bu sözleri.
Eksiğim ve kırılmışım,parçalarım dağılmış dört bir yana,
Bu kadar eksik hissetmemiştim kendimi,
Bu kadar zor durumda kalmamıştım hiç!
Senin zor oluşan kadar bende zorluklar içinde büyüdüm.
senin bana inat duruşun kadar bende inattım dünyaya.
Bir ucundan tutmuştum uçurumların kenarında
Yine de yenik düşmemiştim bu hayata...

İnan senin zorlukların arasında boğulmak istemezdim,
Bu kadar eksik hissetmeseydim kendimi...
Ayaklar altına alıpta onurumu sana gönlümü sunmazdım.

Sana dair aklımda tek şey kaldı artık.
Oda soru işaretleri, zamanla gider biliyorum...
Zaman herşeyin ilacı...
Sana burdan tek bir kelime diyorum.
Yolun açık olsun zor kadın, ben gibi bulamazsın biliyorum...

08.05.2009