Zor İşi Şiiri - Veysel Şimşek

Her karnı tok olan değildir zengin,
Sen birde ona sor yüreği yangın,
Bekle bitmez çile zor gelir son gün,
Fakir ve yoksulun zordan zor işi.

Zengin olan harcamaya yer arar,
Fakir olan zenginlik hayali,
Gariplerin hal hatrı kim sorar,
Fakir ve yoksulun zordan zor işi.

Çulsuz diye seni olmaz tanıyan,
Yarası içinde her gün kanayan,
Gerçekleri bilen görermiş ayan,
Fakir ve yoksulun zordan zor işi.

Hal hatrın sormaz kimse yüzüne bakmaz,
Kardeşinde olsa seni hiç takmaz,
Ölsende gözünden damla yaş akmaz,
Fakir ve yoksulun zordan zor işi.

Bir gerçek vardır ki ayırmaz ölüm,
İşte birde bunu fark etse zalim,
Kambur tutar sırtım tutulur dilim,
Fakir ve yoksulun zordan zor işi.

Hatır hürmet şimdi olmuş parayla,
Gönlü zengin olanın işi olmaz sarayla,
Garip doğar garip ölür yarayla,
Fakir ve yoksulun zordan zor işi.

Lanet para seni bulan buluyor,
Çalışmadan zengin olan nasıl oluyor,
Sonunda fakirde zengin de ölüyor,
Fakir ve yoksulun zordan zor işi.

Elden birşey gelmez usanır candan,
Şu üç günlük dünya zehir ve zindan,
Veysel der; Ölmeye razıyız dünden,
Fakir ve yoksulun zordan zor işi.