Zor hayat okulu Şiiri - Hakan Özüçelenk

Dertlerimi öğüttüm bellek dolu.
Kayıplara alışmak zorlar kulu.
Yol bitiyor, sonrası hep kuşkulu.
Doğdum, gördüm . Zor hayat okulu.

Şimdi daha yalnızım, yaşam korkulu.
Anılar daha uzak bulanık, buğulu.
Canlarım gitti, gözlerim sulu.
Doğdum, gördüm. Zor hayat okulu.

Yarım asır öncesi Eylül, babamın yokluğu.
Sonbahar arefesinde ,kabir yolculuğu.
Annem ardından ağabey yoksunluğu.
Doğdum, yaşıyorum. Zor hayat okulu.

Bir bir gidiyor canlarım, onların boşluğu.
Çok zor yalnız kalmanın soğukluğu.
Sığındığım Allah, tesellim, yüce ulu.
Doğdum yaşıyorum. Zor hayat okulu.