Zor Günlerim Şiiri - Hamiş Mustafa

Boş sokaklarda yatardım,
İçimde bir his uyandım,
Birden bire anılara daldım,
Zor günler.

Gözlerim uzaklara bakı verdi,
Aklıma yapılanlar geldi,
Geçmek bilmeyen kötü günlerdi,
Zor günler..

Ağlayı verdi gözlerim,
Gidi verdi sevgilerim,
Yıkıldı birden bire umutlarım,
Zor günler..

Unutmadım kötülük yapanları,
Sordum kendime soruları,
Beynimden silemedim haksıslıkları,
Zor günler..

Dalı verdim karanlıklara,
Bakamadım arkamdan konuşanlara,
Tepeden bize bakanlar
Zor günler...

Sabahın olmasını istemedim,
Yapılan haksızlıkları sevmezdim,
Kimilerinin dostluğunu bilemedim
Zor günler...

Mustafanın kalemi yazar,
İçindeki mürekkebe sorar,
Kafasına takılanları bozar,
Zor günler..