Bu dünyaya geldim diye yerinme,
Dosta düşman sahte yüzlü görünme,
İnsanlık zor değil sakın erinme,
İnsan olmak bu kadarda zor değil.
Can vermezsin can alırsın boşuna,
Çıkma derim insanlığın dışına,
Ölüm vardır bakmaz gözün yaşına,
Dürüst yaşa bu kadarda zor değil.
Sakın insan olduğunu unutma,
Dostundan laf alıp dostuna satma,
Dar gününde dosta pusuya yatma,
Geniş dünya bu kadarda dar değil.
Belki bu sözlerim sana boş gelir,
İnsan olan insan kıymeti bilir,
Unutma dünyada her insan ölür,
Zalim olma insan olma zor değil.
İnsan kendi sonu kendi hazırlar,
Düzen bozar düzenbazlar muzurlar,
Unutur gerçeği yalana zorlar,
Bilki dostum gören gözler kör değil.
Yoktur çilesiz kul çok olur dertler,
Nasihattan almaz nankör namertler,
Doymaz gözü doymaz nefsi aç kurtlar,
Aç gözlülük aç gözlüye kâr değil.
Veysel der ki; Yiyeceğin bir lokma,
Helal yeki kendin günaha sokma,
Hükümdarda olsan canları yakma,
Haksız kazanç sanma dostum kâr değil.
Kayıt Tarihi : 10.9.2011 04:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!