Zor Bir Şiir ! Şiiri - Nihal Mirdoğan

Sualler beynimde hıncahınç doldu
Uzlaş diye, uza, uz dilekledim
Dilimde dilekler ,bir yumak oldu
Düzleş diye, düze, düz ilmekledim

İp ucunu tuttum, titrek ellerle
Sabırı bağladım dolu dertlerle
Anlaşırsak eğer, aynı şartlarla
Sözleş diye,söze, söz destekledim

Bendeki bu tasa,bugünle,dünle,
Lâfımdaki sancı, fikrimi dinle !
İsyan haddim değil ,kendi kendinle
Hızlaş diye,öze, öz sürükledim

Güzel aklım ân be ân aşınırken
Yirmidokuz harfle hem düşünürken
Hem mecrâya odla, lâf taşınırken
Közleş diye köze, köz körükledim

Bu kez,idrak yandı, hem alev alev
Dudağımda volkan patladı lav lav
Yıkadım yüzleri,sabunla velev
Bizleş diye bize,biz köpükledim

Neden hâlen lâfzım sobelendi ki
Sorular cevaplar debelendi ki
Yargı sorgu derken ebelendi ki
Yüzleş diye yüze,yüz yedekledim

Baktım ki sûretler, varlık cakası
Yobaz zihniyetin gaflet yakası
Gafletin biçkisi,gafil makası
Yozlaş diye yoza, yoz ilikledim

Ağyar diller ile, konuşma dilim
Değişecek rüzgâr, değişir iklim
Çiçeğe,tohuma değince elim
Tozlaş diye toza toz benekledim

Bir de çekirdeğe su taşınınca
Felâh kokularla öz şenlenince
Uçan diltozundan söz kuşanınca
Filizleş ki , ize iz çelikledim

Özümü özüme sıkı bağladım
Rabbime , deryalar gibi çağladım
Kalem terlediği ânlar ağladım
Tuzlaş diye göze göz tekmilledim

Sabır, sabır,sabır de, hükmet akla
Âlâmet hayırsa,pişer korukla
Kurân'dan âşikâr sırlı buyrukla
Omuzlaş diye koza koz ekledim..

Özü,öznesi ne, böyle bir şi'rin
Gülnihâl'in derdi fazlaca derin
Sesleniyorsa Korkut Ata er'in
Sazlaş diye saza saz belikledim
...Öz'leş diye töze töz itekledim

Sonrası ;

...// EL SÖZÜYLE YOLA ÇIKILMAZ DEYİP,ŞİİRİ EKLEDİM //...

töz; kendinde var olan,cevher,kök