Güldü, ay düştü tenine , tanrıyı kıskandırdı güzelliği, güzelliği dediğimse , değil eti kemiği. Sustu usulca , zaman kendini kustu , kustu dediğimse , doğurduğu yine yeniden kendini. Döndü seviyorum dedi seni , seviyorum dediğiyse en zor bilmecesiydi.
Taylan Çakmak HaziranKayıt Tarihi : 2.8.2019 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!