Zor bela Şiiri - İsmail Sargın

bu hayatta tek yaşadım dik durdum
bakınca korkarlar gözümden benim
eğmedim kimseye boyun aman demedim
zor da olsa yaşamak ben hayatta düşmedim

umutlarımı yetirmem asla yitirmedim
hayallerim güzeldir kurarım kendim
yorulsamda bu hayattan kesilmedi nefesim
kimseye aman demem ben çeker giderim

kime değer verdiysem çelme taktı anladım
siyah saçlarımın altında beyaz saçlarım
saçlarım ağardı sakladım yordu yıllarım
zorda olsa ağarmış saçımla ben yıkılmadım

çevremdeki insanların amaçlarını öğrendim
çıkarcı ve yalancı olduklarını sonradan bildim
uzak tuttum hepsini vermesin bana zarar dedim
zorbela da olsa kötü insanlardan uzak eyledim

rüyada gördüm annemi babamı özledim
hasret çektiğim yaşamadıgım gençliğim
kokularını çekmek isterken topraktı sevdiğim
zorda olsa alıştım bayramları baba annemsizim

aklıma gelmedi yanlızlığım tek kalmışım
tek geldim şu dünyada tek yaşamışım
kurdugum hayalleri nasılda anlatamadım
zorda olsa yaşamaya çalıştığım benim hayatım