E, Daha Ne?! Şiiri - Hakan Pomakoğlu

Bir parça çifte kavrulmuş bisküvi
Nasıl eminip de genleşirse pelte pelte
Bir bardak sütün içinde
İşte aynen öyle
Yüreğime değdiğinde
Seherin kızılını püsküren bakışın
Ve en demlisini sunduğunda sevdanın
Tavadaki tereyağı gibi eriyip çözülür çerte çerte
Bütün o külçe külçe cismim, buzulları ruhumun kaskavi...

Gözlerinde değil ama gülüm maharet
Asıl marifet bitevî
Yüreğinde şimşeklenip gümbürdenen ateşte...

"Ne var ne yok?!" desem daha daha...
Sen de " Var mı ki ya yok mu daha..."
Var yokta aşikar güzelim, yok varda esrar...
Ne yok gayrı aşk varsa özünde yoksa ne var?!

E, daha ne?!...

İstanbul, 2004