Zor Şiiri - Serdar Kurt 2

Yokluğun küçük bir çocuk.
Tahammülü zor sınırları zorlarken yalnız lığın kapısında.
Susuzluk çeken bir avuç kurumuş dudak ta saklı Suskunluğu
İki damla gözyaşı giymiş

Yokluğun rüzgarda hoyratla şan bir uçurtma
Her an kayıp gidecekmişçesine
Ellerimi tutan bir makaraya sarılmışım
Direniyorum ucundaki senmişcesine

Yokluğun bir kumbara anahtarını sakladığım
Her gün kırık düşlerimi çelik kapağından attığım
Zamanı hiç gelmeyecek bir güne saklı
Koca bir sessizlikti şimdi bana bıraktığın