Bilmiyorum göz kapaklarıma çöken tonlarca ağırlığı
Mengeneye ucundan sıkışmış ufacık bir yürekle taşımayı..
Zorr! ! Çok zor be Anne!
Alsan geri bedenimi ve uterustan kovulmuşluğumu öğretsen..
Belki de saymaktan vazgeçerim aşınmış idam ipindeki boyun izlerini
Ve gölgeler küçülür, küçülür..insan boyuna gelir...
Ben usulca kaldırırım yerden dizlerimi..
Zorr! ! Çok zor be Anne!
Ardımda bir baykuş gözü, elimde saatli bomba, kımıldasam yarasalar korkutur
ve bir de Azrail..
Kayıt Tarihi : 17.12.2008 23:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozge Unal](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/17/zor-172.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!