Zonguldak mucizesi Şiiri - Muharrem Akman

Zonguldak mucizesi....

Hepsini bir sini içinde servis eder gibi
Aynıydı adları sanki
Hayaller umutlar sevinçler
Unutulmuştu sorulması
Adın sanın memleketin iki cümle yeterdi
Kaçıncı kartiye hangi vardiya
Sonra devam eder otomatik plak gibi
Nasıl işler Niyazi ağa...

Kömürü boldur oranın
Birde tozu dumanı olmasa
Bundan ibaretti kömürle ilgin
Yakışık almazdı, gerisini hep ayıp sayardın
Adam dediğin kocakarı gibi ocak lafı etmez
Ocakta kalırdı ocakta yaşanılan
Bu sessizliğini vakur bir duruş sanırdın....

Sonra domino taşları, iskambil kağıtları
Atmış altı, pişti madenci kahvesinde
Şirket yemekhanesinde öğünlük tikeyi
Görevliye uzatıp ekmeğini tabağını alarak
O günkü karavanadan Allah ne verdiyse...

Sonra koğuşlara yatma vakti
Sabah aynı yerden başlardı hayat
Ayrıldığınız A,B grbun her neyse
Renk değiştiren mevsimler gibi
Tarladan maden ocağına
Maden ocağından tarlaya akardınız su misali...

İş güvenliği, can güvenliği üretimden gelen gücün
Ücret pazarlığında yok sayılışın
Üzerinize oynanan oyunlar umrunda olmadı hiç bir zaman
Bunları hatırlatanları da kendinden saymadın
Kömür bitti, ömür bitti, emek bitti
Emeğin başkenti Karaelmas diyarı
Zonguldak mucizesi böylece yitip gitti....

Muharrem Akman
29/09/20020 Zonguldak