Uyandım sabaha
Sen; mis kokladın ilk nefesinde
Ben annemden ak yüzlü doğdum
Babam yedirmeden çalış dedi;
Elimde kirli saplı kazma;
Ayağımın altında hayal kırıntıları.....
Eze eze yürüdüm duman aralığına,
Göz gözü görmüyor ne hacet
Bitti işim;
Çıktım alın terinin karanlığından
Ağzımda süt kokusu
Mintanımda erkek kokusu olmuş
Ak yüzüm is
Hayal kırıntılarım kurum
Kalbimin üzerinde kömür nasırı olmuş...
Kayıt Tarihi : 30.4.2008 23:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
güzel zonguldağım
Ne zaman bir göçüt haberi dinlesem, madenci ölümü öğrensem yüreğim ayrı parçalanır..
diğer hiç bir ölüm ölüm gibi gelmez bana.
Zaten yaşamıyor ki bu gariplerim, Güneş yoksa, hava yoksa, güneşin yedi rengi yoksa yaşamak bunun neresinde?.......
metrelerce toprağın altında yürüyen ölüler gibi.
Ahhh canlar ah !...........
Nur içinde yatsınlar, yakınlarına sabır diliyorum.
TÜM YORUMLAR (4)