Zonguldak kömür kardeşliği

Zonguldak kömürü kardeşliği

Bir elin parmakları neki
Beşerden on ederdi ancak
Babamında beş oğlu vardı
Kendi halinde bir dağ köyünde
Sonra kömür çağırmış bizi
Tarlalarımızdan bağımızdan bahçemizden
Hani o Karaelmasın gizemi dedikkeri
Ninemin deyişi ilede
Hortlayasıca,geberesice kömür
Ya kendimiz geldik ekmek derdine
Ya devlet gel dedi mükellefiyet ile
yüzlerce binlerce insan vardı şehirde
Göz alabildiğine işci,gözler siyah sürmeli
Hayal edemediğin kadar kömür
Kartiyede desenderede çayda
Aynı evlerden gelmişiz sanki
Aynı sabanı batırmışız toprağa
Bilemezdikki karışacak daha
Gözyaşımız acımız yasımız
Kader kardeşliği yapacaktık onca insanla
Tüm Karadenizin kentlisi köylüsü
Örmece köyü nere akçasu nere
Tonya nere Çaydamar nere
Karışmış göçük altlarında acımız
Gruzu facialarında külümüz
Duman olmuşuz Kozlu semalarında
Süzülmüş üz göğe doğru
Hiç ayrışmayacasına
Devrek nere Taşköprü nere
Tepeören nere Karapınar nere
Kemaliye Alaplı Batman
Elli beş bin işçi nerede yedi bin işçi nerede
Toplamıştı karaelmas diyarı
Bunca insanı bağrına
Kardeş olmuştuk her gün inerken
Kuyulardan maden ocaklarına
Tasmacı köyü nere yamaç köyü nere
Resmedildi adın ülkemin her köşesinde
Ağaç gibi taş gibi yol gibi
Kazındı acıların bir bir yüreklere
Zonguldağım senin böyle
Maden ocaklarına inen fenerlerin
Biner biner sönmeden önce
Seneler önce

Muharrem Akman
29/07/2018. ZONGULDAK