Zonguldak Kömür Gözlüm Şiiri - Sedat Erd ...

ZONGULDAK KÖMÜR GÖZLÜM

Sanki başı dumanlı karlı bir dağım
Yeşile bezenmeyi bekler gibiyim
Çözülmede dilimin yanık türküsü
Nasır tutmuş ellerim, kazmam, küreğim...

Topyekûn yüreğimin dışa vuruşu
Ölüm sarısı benzim, küflü bedenim
Yüzümde is karası mahzun gülüşüm
Mağarada yarasa bakar gözlerim...

Dallarını budadım, garip ömrümün
Zonguldak kömür gözlüm, sızlar her yanım
Hayatıma susadım, gel kurtar beni
Duvarlara soğuk bir nefes bıraktım...

Simsiyah bir cennette, yalnız kalırım
Aydınlık yarınlara düşler kurarım
Kuytulara gizlenir taze umutlar
Yedi kat yer altından hüzün toplarım...

Senelerdir güneşli güne hasretim
Eve ekmek götürmek benim tek derdim
İşçi, emek, sermaye, hepsi hikaye
Çocuksu gülüşlerle flört ederim...

27- 4 - 2007
İskenderun