Zonguldak Halk Eğitimi Başkanı

Yıllarca ne mahrumiyet köylerde
Küçük İlçe Merkezlerinde çalıştım
Kısmet oldu Yüz on dört bin nüfuslu
İl Halk Eğimi Başkanı olarak atandım

İl Milli Eğitimin Yaygın Eğitiminden
Sorumlu İl Müdür Yardımcısı oldum
Müdür adına İl’in sorumlusuydum
Yediden yetmişe herkese kurslar açtık

Görevimiz gece gündüz tatil demeden
Her zaman her yer de görevler yaptık
Taşıma sularla zor şartlarda hizmet ettik
Hizmetin mutluluğunu hep birlikte yaşadık.

Kurdeleler kestik toplu sergiler açtık
Halkın devletiyle muhabbeti gördük
Bir kurs kapanırken yenisini planladık
Nice insanları meslek sahibi yaptık

Her semtin meslek kursu farklı oluyor
Kimi halı kimi kilim kimi yolluk dokuyor
Folklor oynatılıyor şenlikler yapılıyor
Kursun sonu mutluluk huzur veriyor

Mesleki ve teknik eğitimler yaptırıldı
Çıraklık kalfalık ustalık eğitimi verildi
Öğrenciler okula işletmeye gönderilirdi
Altın bilezikler hep buralar da kazanıldı

Lojmanlarda oturmak kısmet oldu
Küçüktü ama bizi idare ediyordu
Yeşilin, denizin, elmasın diyarıydı
Bünyesinden iki tane İl çıkarıldı

İki demir çelik bir kâğıt fabrikası vardı
44 bin Kömür işletmesinde işçisi vardı
Zonguldak işçi memleketinin başıydı
Sanatı mesleği yaymak bizim işimizdi

Yeni ilçeler kuruldu hizmetler arttı
Emekli olan işçiler İl’i terk edip gitti
İşçi memleketi, nüfusu iyice azaldı
114binlerden nüfus 105 bine düştü

Ereğli’nin Muhteşem Osmanlı Çileği
Çaycuma’nın, sert Manda Yoğurdu
Devrek’in festivali yapılan Bastonu
Alaplı Gökçebey yeni İlçeler oldu

Güneşin batışını ilkbahar sonbaharını
Ormanlarında yeşilin bütün tonlarını
Deniz koylarını kıvrım kıvrım yollarını
Hamsisini mezgidini istavritini sevdim

Gün oldu denizinde yunusları seyrettik
Gün oldu denizinde martıları gözledik
Gün oldu kıyıya vuran dalgaları izledik
Ne anlatsam anlatamadığım kalır geride

Halkça düzen diyenler iktidar oldular
Sorgusuz sualsiz bizi öğretmen yaptılar
Mahkemeler sağ olsun icraatın bozdular
Eski göreve başlatıp yeni göreve atadılar

Zonguldak’tan Tunceli’ye sürgün ettiler
Ülke insanımız bizimdi görevimiz kutsaldı
Ayrılmak gerekti. Emir Ankara’dan gelmişti
Tayini çıkan amir sayısı o zaman iki bin kişiydi

Mahkemeler vardı çok şükür imdadımıza yetişti
Üç ay orada İl Müdür Yardımcısı olarak çalıştım
Unutulmayan hatıralar serüvenler anılar bıraktım
Tekrar eski görevimize Zonguldak’a döndüm

Unutulmayan anı olmuştu alışmıştım artık
Önceki göreve iade, anında yeni göreviniz
Tebliğ edildi. Şaşırmışlardı bu sefer tayinde
Kahramanmaraş’a tekrar sürgüne gönderildik

Memleketime doksan kilometre mesafedeydi
Hemen ayrıldım 16 yıldan beri çalıştığım yerden
Torpil yaptırsam gidemezdim Kahramanmaraş’a
Teşekkür ederek ayrılıyordum Zonguldak’tan

Yöneticilerin kaderi bu istemeden atandığım
Yerden istemeden ayırıyorlar tekrar insanı
Ülke insanımız bizim hizmet etmek gerek
Sevinerek ayrılıyorduk canım Zonguldak’tan