duman boğuyorken nefesini
gözlerin çizeler durur
kimse görmez.
limanın çilekeş taşlarında
köpüren dalgaların inadına
yazılıp kalır kömür izlerin de,
kimse okumaz cümlesini.
ateş eritirken özlerini
terlerin elleri yorar
kimse silmez.
bağrının deşilen yerlerinde
yiğitlik sarılarak nasırına
tükenip kalır sabrın dermanı da,
kimse sormaz hallerini.
ta eskiden beri
sen emeğe ağlarsın
emek sana ağlar.
sahipsiz olmaktan
bıkmazsın da,
kimse demez ‘’sus gayri.’’
9.11.2009
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 8.11.2009 21:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Zonguldak hakkında okuduğum olumsuz bir haberden sonra..
![Gülden Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/08/zonguldak-bikmazsin-da.jpg)
emek zonguldaktır...
duyarlı bir yüreğin sorgusu...
saygılar kaleminize...
TÜM YORUMLAR (3)