ZONGULDAK ASLANLARI
Nasırlı elleriyle dağları deviren
Yuvamızı karda kışta yaza çeviren
…
Ya şimdi
Toz duman arasından
Kolon kiriş neymiş dercesine
Güçlü elleriyle beni nasıl bulup da
İkinci hayata kavuşturdu.
O an doğan güneş
Kamaştırdı gözümü
İstedi isem de aslanımın
Göremedim yüzünü…
Ancak tahminim yanıltmaz beni
Madenden çıkıp da hemen
Yardıma gelmiş yüzü gözü kapkara
Elmasın oluşumunu gördüm
Alnından akan terlerin toprağa temasla…
O ince çizginin üzerine çekti beni
Hem de hiç tanıtmadan kendini.
Nasırlı el, ince çizgi, güneş ve elmas
Benliğimde bir iz bıraktı kaybolmaz
O ne ihtişam!
Kibirsiz asaleti onda gördüm
Bir can daha kurtarmaya giden
Aslanım benim yorulmaz durmaz.
Enver Perver Hergüler
Not. Bu şiirimi Düzce Depremzedelerinin yardımına koşan aslan madencilere ithaf ediyorum.
Kayıt Tarihi : 5.12.2013 11:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enver Hergüler](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/05/zonguldak-aslanlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!