Zokayı Yedin Emekli Şiiri - Kazım Bükülmez

Sen yıllarca dirsek çürüttün,
Sana verilen işleri yürüttün.
Koskoca bir ömrü heba ettin,
Bu muydu karşılığı be emekli.

İnanırım çok bağlıydın işine,
O işin kavuşturdu seni eşine
Eşini ortak ettin yalın aşına,
Çok ararsın o günleri emekli.

Sonra çoluk çocuğa kavuştun,
O günlerde sevinerek coştun.
Yıllarca sen onlar için koştun,
Bittin tükendin sen be emekli.

Belki kolaydı belki zordu işin,
Yaşlandın sen döküldü dişin.
Artık unutuldun kötüdür işin,
O hepsinden daha zor emekli.

Kar demedin sen kış demedin,
Süründün ama yine de ölmedin.
Bol maaş alıp da bir gülmedin,
Maaşın da çok görülür emekli.

Çalışırdın sen de emekli oldun,
Ne bekliyordun sen ne buldun.
Komik emekli maaşına kaldın,
Şimdi zokayı yedin sen emekli.