Zoka Şiiri - Mehmet Ali Akçınar

ZOKA

Kaç ülke çiğnedin gurbete geldin
Hileli hurdalı somajı aldın
Kendine o biçim birini buldun
Yürü be effendi, seni kim tutar.

Cuma gelir eve çanta atarsın
Helâlini gözün görmez itersin
Yorgun argın dansik yolu tutarsın
Yularsız develer çok çabuk yiter.

Nasıl olsa unutmuşsun dününü
Onla bunla gün eyle sen gününü
Kesen olmaz tekerinin önünü
Yanmışsın effendi, dumanın tüter.

Adıyö mersi de yok olmuş dilin
Masada sohbetin servetin malın
Evinde huzur yok, yamandır halın
Bu ZOKAYI senden başka kim yutar.

Oğlun nerde sokaklarda yitirdin
Eve bağlar diye gelin getirdin
Bin bir yalan ile aldın götürdün
Düştüğü çukura onu da iter.

Dünya hâli anlıyorum çabanı
Hiç bir kama delmez böyle çıbanı
Sepiyes’te dilendirdin babanı
Cakalar üstüne cakalar satar.

Çok iyi tanırsın akla karayı
En yakınlarınla açtın arayı
Sen kendine ilah ettin parayı
Hint çivisi üzerinde kim yatar.

Bu gidişle yönün Hakk’a yönelmez
Kendine saygın yok, lâfın dinlenmez
Tuzu kokutmuşsun, kokun önlenmez
Uçkur fakirisin çilen mi biter.

Dönüp de bir baksan neler kaybettin
“Avrupa” diyerek yok oldun gittin
İmanla dinine çok yazık ettin
İslâm pazarında salyangoz satar.

Ak olan yüzünü neden kararttın
Kendi çemberini kendin daralttın
Bu büyük dağları sen mi yarattın
Pisliğin içine battıkça batar.

MEHMET ALİ’M kar mı kalmış koyakta
Dövsen bile anlamıyor dayakta
Çok aile sapa sağlam ayakta
Namuslu kaldıysa kıymet mi yeter.

M.ALİ AKÇINAR