Ziyaret Şiiri - Kpt Yılmaz Bektaş

Bugün beklenmedik bir ziyarette bir ziyafete denk geldim
Ruhum ziyadesiyle doydu geçmişim ile muhabbete...
Bilmiyorum neden yolum oraya düştü hiç aklımda yokken.
Oradan da bir bahsedeyim biraz hazır keyfim yerine gelmişken
Yemyeşil bir İstanbul doğası; buram buram burnumda kokusu
Tepede. Gözümde büyürken yeni İstanbul`un bu bilinmeyen yokuşu
Yavaş yavaş yürüdüm ve varmam on dakikamı aldı topu topu
Genele sessizlik hakimdi servi ağaçların altına ise serinlik
Ağustos böcekleri Temmuz’da öterler miydi bilemedim
Korkup öttükçe kuşlara yem olan başka başka böceklerdi eminim
Bu yaz sıcağında kafa dinlemek içinse belki en güzel bir yer
Pazar gününden ve yazdan seyrek gelen giden…
Önümüzde asıl Bayram var.
İnsanlar hep gelirler Bayram’da buralar dolup dolup taşar
Bu mahallenin sakinleri sanıyorum en çok Bayramlarla coşar
Burada zenginliğin anlamı bizden başka; görünense dinginlik
Bu sakinliğin sakinlerinin ortasında oturmuşum ille de sessizlik...
İleride bir geçmişinin yanı başında el açmış kadınlar hepsi üç kişiler
Hemen yanlarından kuşlar havalandı topu topu üç serçeler
Kayboldular aniden, takip etmediğimden sanırım kızgın bir serçe
Israrla ötüyordu beni de bir dinleyin önemli bir şey söylüyorum dercesine
Renk renk çeşit çiçekler boyunlarını bükmüşler acaba neden
Oysa ağaçların altından hafif hafif ne de güzel bir rüzgardı o esen
Alıp getiremese de gidenleri geri, alıp götürdü geçmişe beni benden
Beyaz mermerin ardındaki henüz solmamış üç pembe gülden
Ne de çok severdi; pembeyi, oradan canlanıyor anılar bir bir yeniden
İnsanlar susarken edepten, Su sesi geliyordu yakındaki iki çeşmeden
Kendime sözümü tutup yüzünü görüyordum hayalen arılar vızıldarken
Yüzünün hayali karşımda dururken, ben anlatıyordum dereden tepeden
Komşuları da rahatsız etmeden sessizce içimizde kendi halimizde...
Pek belli etmesem de derdimi, bilirim o anlamıştır dediğimi, işte böyle.
Ziyaretin kısası makbul olsa da o kural burada pek geçmiyor
Geleli hayli olmuş. Aynı dünyanın iki yakasında karşılıklı uzun durmuşuz,
Ayrı dünyadalar mıyız biz şimdi aynı dünyada
Değilsek ne işimiz var ikimizin aynı anda orada
Bunlar derin mevzular fazla inmeyeyim şimdi vakit geç yerim dar
Ben yeşili, maviyi, çiçeği, böceği de seviyorum, hem de çok....
Orayı bilmiyorum ama sevdiklerimi özlüyorum huşu içinde
Dualarım da hep onlar, biliyorum hepsi ebedi huzur içinde...
Yılmaz BEKTAŞ