Ziyaret Şiiri - İbrahim Halil Sipahi

“Kaç Mecnun kente inmiş dağlardan,
hangisi gelmiş cihana giden Leylalar dan.”

İzbe köşelerden hoyrat kente gidiyorum,
Sessizliğin kaybolduğu yolda,
Ayak değmemiş kaldırımlarda ilerliyorum,
Uzakta sisler arasında görünüyordu,
Asmalı caminin minareleri.

Rüzgâr tatlı tatlı eserken,
Tüylerimin diken diken olduğunu hissediyordum,
Türbenin duvarında boğulan sesler yükseliyorken,
Kediler çöp bidonlarını deviriyor,
Köşe başında köpekler,
Yatacak durda bir yer arıyorlardı,
Bir ben “ayağı yanmış it gibi “dolaşıyordum.

Koca kent sırtını geceye dayamış uyuyordu,
Mezarlığa giden yola saptığımda,
Hem korkuyor, hem yürüyordum ağır adımlarla,
Acaba erken mi gelmiştim leyle uyuyor muydu,?
Çiçekçide de kapalıydı, bir buket yaptıramadım,
Dağdan getirdiğim papatya da soluyordu,
Yoksa Leyla darılırmıydı bilemiyorum,
Düşünüyorum.
Güneş doğmadan varsaydım mezarlığa…

1985/Adana