Ziyaret Şiiri - Nizamettin Özel

Bir ihtiyardı işte,
Kendi halinde.
Yatağa mahkumdu;
Ufacık evinde.

Ne geleni gideni,
Ne haber soranı.
Aç mı, açık mı?
Ne de kafa yoranı.

Yoktu kimsesi, yoktu;
Bir dikili ağacı.
Bir gün ziyarete gittim,
Güldü bana, acı acı.

Ağlayamadı bile,
Ben ağlarken o.
Hala bana bakıyordu;
Ben giderken o...