Benim olmayan bir güne uyanıyorum
Bu kentin benim olmadığını bilmek
kötü...
Kavga ederde dönersin ya sevgiliye,
bu kent beni öyle karşılıyor.
Biraz kırgın biraz soğuk
Sarılsam alacak beni kollarına
gidiyorum zamanım yok.
Döndüm sırtımı yamalı geçmişime
Düşürdüm başımı önüme
Gözlerim sayıyor adımlarımı
Her rakamda yaşanılmış anlar
Öyle ağır öyle yorgun ki bu adımlar
Sırtımda sur taşları soğuk
Boyasız ayakkabımda kurumuş mezopotamya
Aldığım her derin solukta
Karacadağ tozu damağımda
Mecburi yolcusuyken yolların
Dağkapı burcuyum
Her uzaklaşma koparır taşlarını bedenimden
Bu şehir ben değilim
Bu ten benim değil
Gözyaşlarım arıyor esmerliğimi
Dicle nehri kan akıtıyor
Ulucamiden çığlık sesleri
...
Çem FıratKayıt Tarihi : 12.7.2006 10:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ergani'den tain isteyip tarsus şehrine yerleşti Ümit ve bir aralar Diyarbakır a uğradı halletmesi gereken bir iş için,hemen geri dönecekti,Diyarbakır sabahı uyanışında şunları söyledi bana, benim olmayan bir güne uyanıyorum bu kentin benim olmadığını bilmek kötü... kendisiyle görüşemedik anca telefonda...anlattı Diyarbekiri... Ve ben kendisiyle tlf görüşmesini bitirdikten sonra bu şiiri yazdım.ERGANİ ilçesine resim aşkını getiren ve buradan gençleri üniversitenin resim bölümlerine zor şartlar altında yerleştiren,hem ailelere resimi anlatıp hemde atölye bulmak için kendi yaşamından ödün verip ilçemizde bir devrim gerçekleştirdi,onun ürünü gençler şu an ilçede resim kursları açıyorlar... bu şiir güzel insan ÜMİT bazında tüm güzel insanlara ithaf edilmiştir...
O Kent benim , ben o kentin ta kendisiyim ..
iste yasamak bu ...
Ben Dicle'yim ,
Dicle'nin asi kizi .. yurek bu iste
Yureginiz hep Dicle koksun ...
Sevgimle ...
Evina Berfin ..
TÜM YORUMLAR (10)