Aşkın sesidir
sürükleyip getirir uzaklardan bir yıldızı
iki karanfil korurken ürken gecemi
biri beyaz biri kırmızı.
O yaman süvari bazan
at edinip karanlık boşluklarda bir yıldızı
görünür sınırlı göğümüzde apansız-
ziyaretidir dünyamızı.
Nedense korkuyla karşılarız
en eski özlemlerin ısrarla çağırdığı yıldızı
ışınlarıyla uyandırırken üstün boyutlara
hayatımızı.
Genişleyen ufuklarımızda
yeni bir işaret olarak bırakıp o yıldızı
döner Tanrı kendi derinliklerine-
yalnızın düşüdür eğiten imkansızı.
Kayıt Tarihi : 13.11.2005 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!