Ziyankâr Şiiri - Ergin Tuman

Yürek neden ürperir bir çift esrarlı gözden
Nasılda zihnimizi bulandırır bakışlar
Dudaklardan dökülen iki çift tatlı sözden
Doğuyor mefkurene en hulyalı nakışlar

Hangi meçhul sazlığa çeker seni nilüfer
Anlamazsın nereden eser deli  kasırga
Canını almak için bir kurban gibi çeker
Zülüf denen ipeksi o zincirsiz pranga

Ablukada hislerin binlerce saç teliyle
Ruhunu sömürüyor cezbeden kakülüyle
Tüylerden mi  oluşmuş sanırsın kirpikleri
Ciğerine saplanınca anlarsın cevherini

Hele bir gerildimi,  yay gibi çatık kaşlar
Boşunadır taannüt sen biçare bir avsın
Sadağından çıkınca o delici bakışlar
Azrailin koynunda oldugunu anlarsın

Aldanma konuşurken dans eden dudaklara
Baldıran zehiridir o tatlı cıvıltılar
Asılırken kalbinden demir korkuluklara
Şeytanları ürküten asi bir yangın başlar

Giyerken bir hevesle ateşten gömleğini
Kadifeden yatakmı sandın billur tenini
Bir küçük kıvılcımla tutuşmuş yanmaktasın
Bir nefeslik canınla bir ömür  ziyandasın