Ziyanı Yok Şiiri - Kadir Mat

Şiirlerim de vasatlaşır bir gün
Ben yaşlanırım, kalemim çürür
Kelimelerim tükenir, her şey biter
Lakin yarım kalır her şey
Sen ne yapsan da mani olamazsın
Artık seni de sarmalar yalnızlık
Çünkü, kişinin kaderidir yalnızlık
Nedir bu yalnızlık mefhumu
Var mıdır bir mahiyeti?
Olmasına olur ya da olmaz
Zaten gerek de yok
Peki öyleyse niçin?
Niçin insan yalnızlıktan kaçınır?
Her insan içten içe farkındadır
Akıp giden zamanın,
Bunun yanında süregelen
Sonsuz yalnızlığının
Evrenin en yalnız adamı!
Benim ben! Diyorsun, diyorsunuz...
İnsan kendini ne de büyütüyor
Ne de özel sanıyor kendini!
Sahi bir sonu yok mu bu kibrin?
Ben basit bir insanım
Ben makul bir adamım
Biliyorum hiçbir kıymetim yok
Biliyorum şu hayatta bir sevenim yok
Biliyorum sürünerek geçecek bu ömür
Biliyorum kimse tarafından okunmayak bunlar
Hem okunsalar ne olacak?
"Bu bir şiir değil, hayır böyle şiir olamaz!" Diyecekler.
Varsın desinler, ne önemi var?
Varsın okunmasın yazdıklarım
Varsın unutulup gideyim geniş bir kütüphanenin
Karanlık ve tozlu raflarında
Anılmasın adım artık hiçbir zaman
Gelmeyeyim hiç kimsenin hatrına
Ziyanı yok!
Varsın olsun yok olup gideyim
Belki ardımdan: bir Kadir vardı denilir ya da denilmez
Ziyanı yok...

Kadir Mat
24 Ekim 2023 Salı
01.46
Muğla - Menteşe