Ziyan Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

kavuşmadan sana girsem kefene
gözüm açık gider böyle biline
ölüm gelse öpmediğim sinene
mezarını kaz mezarım üstüne
nerde kaldın kalkıp desem kalbine

ay bende yıldız bende güneş bende
sönene dek sen bendesin ben de sende
rüzgar bende sular bende toprak bende
ölene dek sen bendesin ben de sende

yürümeden senle en son durağa
hasretin solumda döner pıtrağa
yanar durur yürek benzer çerağa
karışmadan sana dönmem toprağa

aşk bende sevda bende umut bende
ölene dek sen bendesin ben de sende