Hayat,kibritin ucunda yanan,
Ateşe benzer.
Ve birgün,
Bu ateş gibi söner.
Aşk ise,ilk baharda,
Odamda oturduğumda,
Yastığa başımı koydugumda,
Bütün zamanımda,
Tek seni düşünüyorum.
Gecenin o zifiri karanlığında,
Böyle mi olacaktı sonumuz?
Böyle mi terk edecektin beni?
Sessizce ve usulca.
Böylemiydi seninle sonumuz?
Varmıydı hiç verdigimiz sözde,
Birbirimizi terk etmek böyle sessizce,
Haykırsam dağlara,taşlara,
duyarlarmı acaba.
Anlarlarmı beni.
Ortak olurlarmı derdime.
gökte uçan kuşlara,
seslensem,gelirlermi,
Anlatamam anne,
Ne olur ısrar etme.
Kimse anlamaz beni.
Kimseler bilmez halimi.
Ne olur ne olur,
Bırak anne.
Anlatamıyorum duygularımı.
Paylaşamıyorum hislerimi.
Kimse beni anlamıyor.
Haykırsam dünya'ya
Seviyorum,seviyorum işte diye.
herkes duysa,bilse,Seni ne çok sevdiğimi.
Aşkın gözü kördür,
Sevdası öldürür.
Sevdin mi süründürür,
Benim al gülüm.
İlkbaharın çiçekleri,
Senden ayrılmayı hiç istemiyorum.
Senden asla kopamıyorum.
Sana öyle bağlandım ki,
Asla gidemiyorum.
Ne olur anla artık beni,
Bu gece gökyüzüne baktığımda,
Birtek yıldız bile yoktu.
Gökyüzü kapkaranlıktı.
Tıpkı sen bıraktıgında,
Yüregimi kararttıgın gibi.
Bakışların...
Fırtınalar koparan yüreğimde.
Benliğimi çalan benden.
Bakışların...
O masum,çaresiz,hayatı anlatan.
Beni koparıp,uçurumlara atan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!