Ey kömür gözlü sevdiğim.
Yine ayrıldık işte, sessizce.
Çaresiz....
Yollar, dağlar girdi aramıza.
Yine hasret yelleri vurdu.
Karanlık gecelerde,mehtabım,
Seni sevdim bütün kalbimle,
Sana baglandım bütün bedenimle.
Bülbülün güle,ayın güneşe,
Aşık oldugu gibi,
Bende aşık oldum sana bütün kalbimle.
Kar beyazdır ölüm,
Benim beyaz gülüm.
Sen olmasan çlürüm,
Benim kömür gözlüm.
Kar gibi beyaz tenlim,
Akıp gidiyor zaman,
Durmayada niyeti yok.
İçimdeki hasret acısının,
Dinmeye hiç niyeti yok.
Soruyorum karanlık gecelerime,
Geceden karanlık gözlerine,
Teninin o güzel kokusuna,
Bülbülleri kıskandıran,güzel sesine,
Gülleri aglatan güzelliğine,
Hasret kaldım sevdiğim.
Gidiyorum işte yine,
Bakıyorum ardıma sessizce,
Gözlerim yine nemli,
Heryer puslu ve karanlık.
Sensizliği çekiyorum yine içime.
Yalnızım yine anne,
Sensiz,çaresiz,,çıplak.
Bomboş sokoklar,
Kaldırımlar ıslak.
Yüreğim ise....
Kimse yerini dolduramaz.
Ben ancak seninle doğmuşum,
Seninle bir akarsu gibi çağlamışım.
Seninle bir güneş gibi doğmuş,
Seninle bir yıldız gibi kaymışım.
Sen benim gökte parlayan yıldızım.
Kapıldım bu aşkın sevdasına,
Durmadan ilerliyorum aydınlık bir yolda,
Ben kimim hiç bilmiyorum,
Benligimi kaybettim bu sevdada
Korkuyorum,bu yolun sonu karanlık diye
Birgün ağlarsam,
Karşıma çıkarmısın?
Silermisin göz yaşlarımı?
Tekrar bana dönermisin?
Dönermisin be hayırsızım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!