Vakit hızlı geçti her şey değişti
Zaman celladı hepsini aldı
Sonunda hançeri bana erişti
Sinemin enderin yerine daldı
Değişti evleri çocukluğumun
Yıllar geldi geçti de doyamadım yüzüne
Senelerce ağlattın ne istedin bu kuldan
Bunca dert yetmez gibi kat atarsın hüzüne
Zindan olacak hayat ayrılınca okuldan
Kahverengi gözünde bulmuştum ben kendimi
Nasipten ötede köy vardır sanma
Rabbimden istedim onu beklerim
Peşinden koştumsa sen buna kanma
Belki kabul olur dilediklerim
Açıktır kapısı her müşkül kula
Karşılaştık seninle akşamın serininde
Gözlerine bakınca sanki kendimden geçtim
Bir fırtına koptu ki yüreğimin yerinde
Kaçamadım mahkumdum bende ateşi seçtim
Bir heycan kaplamıştı sorma nasıl birşeydi
Şu Güneş senin gibi gözlerimi alırken
Bu soğuk rüzgar gelip bağrımı donduruyor
Kalabalık içinde yapayalnız kalırken
Kokunu ciğerime rüzgarlar dolduruyor
İnsanlar ne anlasın bu esen güzelliği
Sanmaki güzellik sanmaki endam
Ben seni yalnızca sen diye sevdim
Kapanmazdı zaten kalbimde yaram
Bu kara bahtımı yen diye sevdim
Duruşun katiydi tavrınsa kesin
İnsanoğlu gariptir çok şey ister hayattan
Doyumsuz yaratılmış bu his ona özeldir
Çok şeye bağlanıyor tabi onu yanıltan
Çünkü çöldeki vaha serapsa da güzeldir
Elbet insan fanidir dünya gelip geçecek
Harammış sana dair kurduğum bütün düşler
Ben kenara çekildim sizede mutluluklar
Mazide kaldı artık aradığım gülüşler
Ben kenara çekildim sizede mutluluklar
Götürürken adımlar beni senden uzağa
Yüreğim hazin hazin bu gidişe ağlıyor
Bilmemki nerden düştüm bu insafsız tuzağa
Mesafe açıldıkça acı kalbi dağlıyor
Elbet dünya halidir gerekir bazen yollar
karanlığa dalmış düşüncelerim
bakıp etrafımda huzur ararda
aklımdan geçtikçe çekincelerim
gözlerim tavanda uykum firarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!