Azdan az çoktansa çok sende bunu bilirsin
Başlamadan bitsin diyor isen eyvallah
Belki beni görünce yüzünü çevirirsin
Görmeyim şurdan gitsin diyor isen eyvallah
Sen baharı yaşadın hiç çiçek görmedim ben
Oysa ki benim gibi sende yaş döküyorsun
Ufkum gibi karanlık kalbimden soğuk çehren
Kızdıkça rüzgarınla dalları büküyorsun
Bir çiçek bekledinde açmadımı yerinde
Sen güldükçe dünyaya mutluluklar saçılır
Ben ise bir köşede sigaramı içerim
Baktıkça gözlerine şu gözlerim açılır
Sen ettikçe tebessüm ben kendimden geçerim
Nasıl mutlusun dimi nasıl bir neşe sende
Alındı helallik döküldü yaşlar
arkama bakmaya cesaretim yok
Ufku süzüyorda ıslak bakışlar
Kızıp bağırmaya hiç cüretim yok
Kavuştu sonunda o acı zaman
Bulutlar tam kapanmış karanlık çoktan çökmüş
Yıldız da kaymıyor ki tutayım birkaç dilek
Uyku tüm insanlığın boynunu nasıl bükmüş
Sessizliğini bozan sade iki aç köpek
Gezerler hiç çilesiz dolaşırlar tasasız
Kalmıyorki sonunda ne heves nede kuvvet
Oysaki zamanında nasıl sana koşardım
Batıyorken güneş doluyor kalbe kasvet
Yaktım tek sigaramı yine ufuğa daldım
Düşündümde neleri hayal edip durmuşum
Sana tabi güzeldir neşeli elbet hayat
Sana aydınlık günler oluyor bana kara
Ayrılınca başlayıp vermiyor bana rahat
Sensizlik zindan gibi dönsem ne yana kara
Sabahları bekleyip sigaramı içerken
Hava günlük güneşlik neşeli hep insanlar
Oysa benim gözlerim hep ufuğu tarıyor
Ne başıma gelenler ne çevremde olanlar
Çekmiyor dikkatimi kalbim seni arıyor
Uzakta belirince nasıl sevindim bilsen
Gidelim uzağa bir ıssız gece
Gidelim buradan kimse bilmesin
Seninle ikimiz kalıp sadece
Kopalım karadan kimse bilmesin
Alınca elini çıkarız yola
Ne yaşansa ne olsa hiçbir şey değişmiyor
Fark etmiyor ne kadar uzakta olduğumuz
Bazen fazla geliyor bazen ise yetmiyor
Galeride gezerken senle durmuşluğumuz
Ne yapsam değişmiyor kararı veren sensin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!