Zıt Sesler Şiiri - Emre Ulu

Günlerden bir cuma, ve ertesi;
Anadolu’da sıradan bir yaz gecesi,
İnsan sesleri geliyor sokaklardan.
Adiler çıkarıyor en yüksek sesi.

Aldım elime kalemi, çıktım balkona kederli,
Canım yazmak istedi birdenbire, nedensiz.
Ne konuda yazayım ki, bilemedim.
Bu şiiri aklımda bitiremedim.

Kuş sesleri, çekirge vızıltısı; doğanın tınısı!
Bir de insanların çekilmez hırıltısı…
Gecenin bir vakti ne konuşup durursunuz?
Bir adamın kelamını bir gecede konuşursunuz.