Biz seninle olamıyoruz.
Ben Arktika’yım, sen Antarktika.
İkimizin de elleri buz.
Ben doğu’yum, sen batı.
Her ip çekme oyununda
Ortasından kopartıyoruz halatı.
Biz seninle olamıyoruz.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,




Çok güzeldi
Saygıyla
Belli mi olur?Zıt kutuplar birbirlerini çekerler...Güzeldi...Tebrikler...
Sevgili Cevat Çeştepe, o iki kıta belki birlikte dönerler, takip ederlerbirbirlerini, birarada olamasalar da, dönüşte birliktedirler belki, belki de yolculukta:)
şiir hoş olmuş, gülümsetti beni ve itiraz etmek istedim, uzaklıklar da bazen belki derinlikte buluşur, ne dersiniz?
Merhaba
Şair iyi anlatmışsın iki zıt kutbu çok kısa ma çok anlamlı bir şiir.
Tebrik ederim
siyahla beyaz gibi. zit uyum. armoni değil. denemeli bence siyahla beyazin karişimi griyi..
gri sevginin rengi olabilir.
pes etmek yerine değişikliği denemek. baska yoldan yürüyüp ayni yer varmak... sevgiliye... sevgiye...
siz şairsiniz...
Zıtlıkların çekimi en dayanılmazı,imkansızlıkta mı gizli aşk..Olamayanımı ister hep gönül Sevgili Cevat ...Bilinmez..Yüreğine sağlık..Sevgiyle..
Bu şiir ile ilgili 26 tane yorum bulunmakta