Zirva Zivana Şiiri - Seyfi Karaca

Tuhaf şeymiş..
Öksüzlüğün yuvası kurulu zayıf dalların bu denlisi
Herkes her yere her şekil her taraf
Onur ve itibara yanlış yalanla dönüp kıvranmayı öğreten
Eğri büğrü ödüller ucu bucağında şiştikçe şişen şimarıklığın
Bütün göstergeleri kopuk devre üvey hayat tamiri zor yanık sigorta
İpten kopunca belasını kendi elinden bulacak madde ve mevzu
Karinesi bozuk yapısı viran örgüsü dehşet konusu anlamsız
Uyuz ödlek ve manasız mezuniyetin su baskınları gelmeden
Konumu sıradaki felaketin hem habercisi hem bekleyenini
Olma bitme belirsizliklerle yağma yığma zırva zıvana
Hantal yüküyle beraber cismani cebel sokaktan eve, evden,
Caddeye hadi gidelim çay kurabiye koyalım mısır patlatalım filan
Hep aksi haldelerle dayanaklı destekli tembihi teminatıyla
Kibir kahır zorba malzeme ve mayasına evrilerek onur itibar
Hele ki sevgi bağından doğma büyüme aşksa hiç mi hiç, değildi çünkü
Aşkın ne dengidir ne ilgisi harcı gurur yahut kibir
Hayatta her ihtimale karşın
Her ihmal ve ihanetin kaçınılmaz bir de bedeli vardı malum
Sırf bu yüzden çöp biriktiriyor
Ellediğimiz beklediğimiz bulaştığımız karıştığımız kurcaladığımız
Herşeyi çöpe çeviriyor
Yaptığımız çöpte çölleşip yıkılıyor ve yığılıyor
Çöpte doğuyor çöplükte ölüyoruz
Gününü tamamlamaya bile kalmadan
Gayri safi hasılata fert başı toplumsal ve milli poz
İnsanlıktan yabancılaşmış bir hayatın artıkta atıkta
Herkes haddinden fazla nufus etkinlik ve pay sahibi

Subat / 21