Aklıma düştü yine bir deliii...
Düşünüyorum da,onlar mı deli
Ben mi? ...
Yoookk! Bu sefer bulaşmayacağım
Hiç kendimi kaptırmayacağım.
Ahh yine tuttu kalp çarpıntım!
Aşık olmakla geçecek bu ömrüm?
Bir kalbe bin aşk sığarmı...
Nedir bu çektiğim yarabbi...
Yine başladım ben kanatlanmaya
Hemen ardından meraklanmaya...
Sırf bununla da kalmıyor
Bir sıcaklık kaplıyor dört yanımı
İçimde sevgi kazanı kaynıyor
Sonra bir volkan gibi patlıyor
Kavrulana kadar yakıyorum herşeyi
Sevmeye doyamıyorum
Dünyadan kopuyorum
Bir aşk aleminde coşuyorum
Sonra aniden,üstüne su dökülmüş
Kor bir ateş gibi sönüp
Gözleri yakan bir duman oluyorum.
Ve yok oluyor her şey...
Nuray Sarac KoparalKayıt Tarihi : 15.11.2007 10:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
22.10.2007 10:49
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!