artık taş zıplatıyorum hayali denizlerde
dalgalarla boğuşuyor fırlatışlarım
bir nefes veriyorum masum esintiye
karanlığa oturuyor göz kapaklarım
yüzme bilmeyen taşlarım var elimde
teker teker gömülüyorlar derinliklere
ve bir nefes çekiyorum dolu dizgin yüreğime
sırılsıklam ıslanıyor kızarmış yanaklarım
artık yorulmuş bir sahil feneri gibiyim
gökyüzüne tutulmuş el feneri misali kör
denize fırlatılmış bir taş kadar çaresiz
kaybolmuş bir aşkı arıyor yüreğim
sonu gelmez engin denizlerde…
Kayıt Tarihi : 15.5.2005 14:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)