Kıtalardan kıtalara savruluyorum
Dillerin efendisi oluyorum
Denizin köpürtgen dalgalarında yüzerken
Bir zıpkın saplanıyor sırtıma ansızın
Sırtımı benden esirgeyecek belli ki o zıpkın
Sırtımdan yüzülen kan vahşetinde akıyorum
Arsız gözlerimi açtım etrafa bakınmaksızın
Aldanmamalıymışım meğer her uzatılan bir zıpkın
Bir acı ile dertler yığılırmış beyaz incilerden arınmaksızın.
Kayıt Tarihi : 26.5.2019 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!