Zıp- Hay Allah! Şiiri - Betül Sarıkaya

yerine oturtulan tabureler
ㅤㅤㅤㅤbir bar masası başında
ne demişti teoman abiler
ㅤㅤㅤㅤ-denizci düğümü ucunda
aşkımın öldüğü yaştayım
şiir olmaya tek zıp uzaktayım.

kadife pantolonlu beyefendi
ㅤçekirgeler dayanmıyor size
tabulu bir kadehin dibindeyim
(tabureli)
izninizle,
tek bir zıp zıplayıvereyim
sonumuzun puantiyeli
ㅤgüzel elbisesinde
beyazlara sanıklık edeyim
kan dan taç lar tak ın
ㅤㅤ ㅤㅤ ㅤㅤsaç lar ı ma

iplerim, beyefendi
ㅤㅤㅤöyle teheccüd
ㅤㅤㅤㅤㅤöyle teveccühler
fakat çekirgeler
ne yazık onlara ki
yetmiyorlar sizi yazmaya

şiir olmaya son kırk fırınım
(çok acıktım)

bu saatte bakkala diye çıkıp kime ağlayayım

denizci düğümü ucunda
şaraba saygım git gide yitti
ㅤㅤㅤㅤㅤdedi muhsin
yani size, beyefendi
siz’din
özür dilerim
çekirgeler beni mahvetti
zebercet :
ölüm emrimi mahkemede o verdi!

ah
benim adım zebercet
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ(mi)
otel odasında
ㅤㅤㅤㅤㅤgeber’cek!
sizin adınız
gecikmeli ankara treni mi

bir kadın vardı taptığımız
gecikmeli ankara treniyle gelen
ah,
puantiyeli o güzel elbisesi (ile)
kaldığı otelde astım kendimi

züleyha’nın suçu neydi
kuyunun dibini görmeyeli
güzelliğinden
ㅤㅤparmaklarını kesti.

şiir olmaya
olmaya olmaya olmaya
çekirgeleri bir çırpıda
bileklerinden
ㅤㅤçaprazlama kesti.

denizci düğümü ucunda
–kan dan taç lar tak ın
ㅤㅤㅤ ㅤ ㅤㅤsaç lar ı ma–
kadife pantolonlu beyefendi
bu ismi size muhsin buldu
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤdemişti muhsin
yerinden şikayetçi tabureler
ㅤㅤㅤㅤ intihara çok meyilli
demişti muhsin
ㅤsöylemişti
ㅤdemedi dememiştik
sonumuzun puantiyeli
ㅤㅤㅤgüzel elbisesini giymeyeli
gecikmeli ankara treni
işimi bir otel odasında bitirdi.

sonumuzun puantiyeli elbisesi,
şiir olmaya
son çayım bir hayli demli
ㅤㅤ(bardağım,
ㅤㅤㅤㅤㅤince belli)

kadife pantolonlu beyefendi
çekirgeler artık bana yetti
tanıdığım siz güzel denizci
bana düğüm atmayı öğretti
boğazıma düğme dikmeyi

şiir yazmayı
şiir olmamayı
vestiyere palto diye
ㅤㅤkendini asmayı

züleyha'nın suçu neydi

şiir olmaya son bir adım
adım adım adım
ㅤ(neydi)
ㅤ ㅤ(suçu)
ㅤ ㅤㅤ(züleyha’nın)
adım adım adım
benim adım zebercet!
hoşçakal;
taptığım kadın
ve gecikmeli ankara treni,
kadife pantolonlu beyefendi
ㅤişimi bir otel odasında bitirdi.

(affet,
layığınca yazamadım seni.)
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ

(zıp!)

ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
bu saatte bakkala diye çıkıp cesedi kime ithaf edeyim
/bu şiirden etimle kemiğimle nefret ettim/
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
30 Mart 2025
İstanbul