Zinet Şiiri - Zeynep Beşen

Ince bir iğne

ipliksiz dikiyor semaları içime

Işte sen gülüyorsun öyle orada

Fezalar da katlanıyor bir birine

Anlatımsız bir mânâ bu

Geceyi çeviriyor gözlerinde ki şemse .

Yıkılıyor her mani ,

Koşarak geliyor imkan

Avuçlarımın içine

Bir nehir uyanıyor

Denizlere uçmak için.

Yüzünü ömrüme yaslıyorum biraz

Allah'im delirmemek için bana cesaret ver.

Ince bir iğne ipliksiz dikiyor

Adını adıma

Cehennem kaygısından uzak

Cennetle müjdelemişten daha beterim sayen de.

Aklımın yanışını izliyorum yüzüne bakarak .

Şuurum zonkluyor  o an da

Tüm zamanlar duruyor sana bakarken.

Söylene anam babam

Nedir bu sende ki hile ..

Sende mi hile ?

Ah yüreğim de ki rüzgara bulanık kelime

Estikçe harlaniyor aşk içim de .

Yanmak için can atıyor  avazım.

Avazım yettiği yere kadar uzanıyor

Her bir duam.

Yanlış okuma beni !

Boğmak değil seni maksadım,

Teklif dağlarımı hep sana yıktım

Kaygı etme ,darlamak değil seni maksadım

Ben sadece hayatı yaşıyorum.

Üzerine biraz sen ektim

Aşkla bulaşıyorum.

Sayen de  özü yüzü gibi

Güleç bir insan oldum.

Mecnun değil memnunum.

Nasıl ki , gece usul usul kendini dinliyor

Kendine yaslanani bağrına basıyor

Dinliyorum hayatı gözlerinden

Allah'im bu mutluluk teşekkürler .

Okyanuslar denizleri dövüyor

Ben yanın da uyuyorum

Sevinçten delirecek aklım.

Elimi göğsüne koyuyorum

Elim bile biliyor evini bin yıllık mercilerden.

Boyunun da ki koku da boğulmak

Intihardan sayılmasin  ..

Ah yaralı ceylanım

Senin o yüzün de ki yara

Gönlümün paha biçilmez zineti.

Ruhumu teselli ediyor

Dudağına dökülen ab-ı ask zerresi

Mazur gör bizi

Ruhumun  sana koşup durması

Hep bu yüzden

O istediğine kavuştu.

Oldu

Oldu

Yoktan başa

Baştan yoka aşk oldu .

Anlaya bildin mi şimdi

Yüzüm de ki sevinci

Huzuru ya da sakinliği.

Bunlar işte hep seni sevmenin lezzeti

Şimdi yeryüzüme sirayet etti.