**“zindanlardayım hafız...
kaç gün doğdu,
kaç gece bitti bilmiyorum
zaman kavramını yitirmiş sanki
kopartmayı unuttuğum onca takvim
yaprakları sararıp solmuş
Sahi...
ben kendimden gideli kaç ‘SeN’ oldu.
göz yaşlarım da kurudu
ağlamıyorum artık.
yorğun’um
dalıp dalıp gidiyorum,
uzaklara
bilmediğim bir şehrin karmaşık sokakların da
kayboluyorum hafız...
kendimi soruyorum, kendime
kendimi kendimde kaybettim hafız.
onu da bulamıyorum.
ondan olsa gerek bu yorgunluğum.
anlatamadıklarım yığınla birikti
yüreğimde,
taşıyamıyorum hafız...
susmayı huy edindi şu kahrolası diLim.
bağırıp haykırmak istiyorum
avazım çıktığı kadar.
boğazımda düğümLeniyor cümleler
kala kala
kırık bir kalem kaldı elimde
o da yazmıyor artık...
zindanlardayım hafız...
ne bir yıldız var gökyüzümde
ne de bir ışık kaldı şu ölesi yüreğimde.”**
@dsız..
Suskun Adam Zeynep
Kayıt Tarihi : 30.9.2025 15:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gün ağarır güneş doğar ama SeN hale gece_de_siN..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!