Nasıl beddualar ettin, sen, bana.
Ne hallere düştüm, gel de gör, ana.
Hiç acımadın mı, bendeki cana.
Kör zindanlarda, zincirliyim ana’m.
Gündüzlerim zindan, geceler zindan.
Döşeğim, yorganım, yastığım, zindan.
Uykularım bile, oluyor zindan.
Kör zindan’larda, zincirliyim ana’m.
Yediklerim, zehir, zemberek oldu.
Gülemez oldum, yanaklarım soldu.
Göz’ümün yaşı bitti, kanlar doldu.
Kör zindanlarda, zincirliyim ana’m.
İşkence çarkında, dolanıyorum.
Kızgın demirlerle, dağlanıyorum.
Of anam, diye seni anıyorum.
Kör zindanlarda, zincirliyim ana’m.
Ben de; sevgiyi, neden bulamadım.
Hayatımdan, bir murat alamadım.
Paksoy’umla, niye pak kalamadım.
Kör zindanlarda, zincirliyim ana’m.
Kayıt Tarihi : 10.3.2010 20:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!