Zindanda Özlediğim Havin'im

Benim bir kızım var, o papatya gibi narin, o ince kıvırcık saçlarıyla
Gelincik çiçekleri kadar zarif
O
Yürek sesim, can nefesim
O
Güneşten bir parça
Güzeller güzeli
Esmer kızım
O
Dilediğim şafağım! Baharım, nar ağcım, gülüm, canım

Fırat gibi çağıl, çağıl çağlayan, bulutlar gibi hep kıvır, kıvır
Omuzlarından beline süzülen
Saçların güzelliği
Kaleme
Söze
Şiire sığmaz
O
Kollarıma ilk aldığım
Torunum
Kaşları yay, kirpikleri ok
Gözleri bir dünya olan
Havin'im
Gülüşü tomurcuklanıp gül açan
Şu
Feryat figanlı günlerimde
Bilenmiş umudum
O
Havin Naz'ım
O
Gönül dağım
Ekmeğim, suyum, nefesim
Yarenim, özgürlüğüm, aydınlığım, yarınım
Zindanda yol arkadaşım, kavgamda yoldaşım, en içten sevdiğim

Barış için yazdığım! Parçalanıp savurulduğumu, şu konulduğum
Silivri zindanı bedeli olan
Şiirim
Zalimlere
Kâr kalmaz bu zulüm
Kimseye aldırmadan
Acılarıa bakmadan
Gülümseyen
Mezopotamya'nın sinesinde
Rüzgârın kucağında
Gökyüzü mavisiyle dans eden
Itır çiçeği gibi
Şirin torunum
O güzel yüzünde
Özgürlüğün mavi rengi gülüşün üşümesin
Şu kış ortasında
Kara bir örtü gibi üstüme örtülen
Cehennemde
Demir kapılar ardında
İsyanımız aynı
Şanlı direnişimiz ortak
Yoldaşlarımla
Attığım her özgürlük voltamda
Seni
Ve
Senin kadar sevdğim kuzenlerini düşlediğim
Havin'im, bekle beni, elbet bir gün bu zindanda çıkıp geleceğim

Mehmet Çobanoğlu
13. 03.2018

Silivri Cezaevi