Ekmeğimi yiyip suyumu içtiler,
Düşman diye beni hedef seçtiler,
Başıma akıl almaz işler açtılar,
Bu dünyayı bana zindan ettiler.
Meğer ki çokmuş iki yüzlüler,
Damarım çatlatır şeytan gözlüler,
Dünyada dışlanır açık sözlüler,
Bu dünyayı bana zindan ettiler.
Doğru oldum dokuz köyden kovdular,
Yalancının puştun sırtını ovdular,
Fırsat bulup bir kıl ipte boğdular,
Bu dünyayı bana zindan ettiler.
Fırsatçılar fırsat bulup yediler,
Sonradanda aylak çulsuz dediler,
İşte böyle iki ayaklı kediler,
Bu dünyayı bana zindan ettiler.
Acı olur görünmeyen gerçekler,
Nankörler yediği sofrayı bıçaklar,
Bu herkes yapmaz yapar alçaklar,
Bu dünyayı bana zindan ettiler.
Veysel der ki; Bitmez çile hal yaman,
Dağlarımda tipi boran kar duman,
Eden bulur Allahından tez zaman,
Bu dünyayı bana zindan ettiler.
Kayıt Tarihi : 29.1.2012 22:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/29/zindan-ettiler-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)